To była pierwsza tego typu wyprawa grupy uczniów naszego liceum do Rosji. Pod opieką pań prof.: Joanny Janowicz-Czernik i Barbary Winiarz, wyruszyliśmy w magiczną podróż autokarem nad ranem 4. czerwca. Przejazd przez Polskę trwał długo, ale odbył się bez przeszkód. Kraje nadbałtyckie, które mijaliśmy, zbytnio się od siebie nie różniły – wszędzie pola, łąki, co pewien czas wioski, właściwie nic zapierającego dech w piersiach.

Już w nocy dotarliśmy do Tallinna. Wszyscy byli zmęczeni długą podróżą, rozlokowanie się po pokojach nie trwało więc długo.

Następnego dnia rano, po śniadaniu, czekało nas zwiedzanie tego urokliwego miasta. Wydawałoby się, że mogłaby się tu rozgrywać akcja jakiejś bajki – Tallinn pełen jest krętych, urokliwych uliczek, kolorowych budynków, zieleni… Po zwiedzaniu (oraz odpowiednio długim czasie wolnym) wróciliśmy do hostelu, by spakować się i od razu wyjechać w stronę Petersburga.

Na granicy estońsko-rosyjskiej uczestnicy wycieczki mogli naprawdę wykazać się dobrą organizacją – kontrola graniczna była kilkuetapowa – ale na szczęście oczekiwanie nie zajęło nam dużo czasu i wkrótce mogliśmy ruszyć już bez przeszkód w głąb Rosji.

Późnym wieczorem trafiliśmy do naszego hostelu. Z zewnątrz budynek nie zachwycił młodzieży, wnętrze natomiast było ładne, urokliwe. Zmęczeni, ale już pozbawieni stresu podróży, poszliśmy spać.

Trzeciego dnia wycieczki, po ciepłym śniadaniu, ruszyliśmy autokarem na podbój Petersburga. Zwiedzanie zaczęliśmy od Ermitażu. Wnętrza Pałacu Zimowego zachwyciły nas bogactwem i wręcz przepychem. Do hostelu wróciliśmy petersburskim metrem, różniącym się całkowicie od warszawskiego. Jego stacje nie były, jak w Polsce, nowoczesne i niewielkie, wręcz przeciwnie – marmurowe kolumny i wysokie sufity kojarzyły się raczej z komnatami pałacowymi niż z podziemną stacją kolei.

Następnego dnia skierowaliśmy się w stronę Peterhofu. Jak w wielu innych miejscach, które odwiedziliśmy, budynki i rzeźby w Parku Letnim oślepiały nas blaskiem złota. Po czasie wolnym spędzonym na tym ogromnym terenie, wróciliśmy szczęśliwie do hostelu.

Piąty dzień spędziliśmy niezwykle intensywnie. Pierwsza część wycieczki to piesze zwiedzanie Petersburga, potem czekało nas Carskie Sioło, a zakończyliśmy wyprawę jazdą pociągiem oraz (kolejny już raz) metrem.

Na tym jednak dzień się nie skończył: o północy wyszliśmy ponownie, żeby przeprawić się przez miasto i dotrzeć nad Newę, gdzie o 1.10 nastąpił pokaz zwodzenia newskich mostów, urozmaicony pięknym oświetleniem oraz muzyką płynącą z głośników. Około 2.00 wróciliśmy do hostelu, zabraliśmy bagaże i ruszyliśmy autokarem w powrotną podróż do Polski.

Całą sobotę spędziliśmy w autokarze. Urozmaicenie stanowił postój na granicy estońsko-rosyjskiej (połączony ze sprawdzaniem bagażu) oraz krótkie przystanki, a także jeden dłuższy, już w Polsce – na obiad w regionalnej restauracji, gdzie duża część z nas spróbowała regionalnych kartaczy.

Tę wyjątkową wyprawę w głąb Rosji można uznać za niezwykle udaną. Petersburg, czyli Wenecja północy, okazał się miastem o bogatej historii, wspaniałych zabytkach, niepowtarzalnej atmosferze. Przepych carskich rezydencji na pewno będziemy długo pamiętać.

Magdalena Murawska II A